+48 74 855 37 37
Są to najczęściej miejsca eksponowane, reprezentacyjne, przeznaczone dla ruchu pieszego lub mieszanego (nie można jednak zapominać, że nawet na plac przeznaczony dla ruchu pieszego w pewnych okolicznościach muszą wjechać samochody, także ciężarowe).
Elementy. Do wyłożenia placów używa się najczęściej kostki 8/10 (przy przewidywanych małych obciążeniach), bruku 15/17 oraz elementów płytowych.
Faktura. Elementy zewnętrzne, po których odbywać się będzie jakikolwiek ruch (pieszy, kołowy), powinny zapewniać bezpieczeństwo jego uczestnikom. Z tego względu zastosowane elementy powinny mieć jedną z antypoślizgowych faktur: surowo łupaną, piaskowaną, płomieniowaną lub groszkowaną.
Kostka produkowana jest w dwu wariantach: surowo łupana (najczęściej) oraz w przypadku szczególnych zastosowań (wymagana równa powierzchnia, np. przed szpitalami, gdzie muszą poruszać się wózki z pacjentami) z górną powierzchnią ciętą i piaskowaną lub płomieniowaną.
Bruk może być produkowany w kilku wariantach. Podstawowym jest surowo łupany bruk o kształcie sześcianu, ale tą samą technologią produkowany może być bruk rzędowy. Oprócz tego, w przypadku konieczności otrzymania równej powierzchni górnej stosuje się technologię taką jak w przypadku kostki ( » ), dla otrzymania dokładnej grubości cięta jest górna i dolna powierzchnia, dla dokładnej szerokości/długości cięte są wszystkie lub odpowiednie boki.
Elementy płytowe mają nadawaną fakturę powierzchni piaskowaną, płomieniowaną lub groszkowaną. Podstawową formą są elementy z wszystkimi powierzchniami ciętymi, ale stosuje się również płyty ze spodem surowym (oflisy). Stosowane grubości - w zależności od formatu płyt oraz przewidywanych obciążeń wahają się od 5 do 20 cm (im większa powierzchnia płyty, tym większa grubość), najczęściej jednak jest to 10 do 12 cm.
